Είναι μια μελαγχολία που μου πάει. Και θα την αγαπώ μέχρι την τελευταία μου ανάσα. Αυτή της μουσικής. Ζω μέσα από αυτήν και όταν τρυπώνει στην ψυχή μου μέσα από νέες μελωδίες, είναι η ανανέωση του έρωτά μου μαζί της.
Από την ημέρα που δημιούργησα τούτο εδώ το blog έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου, κάτι σχεδόν σαν όρκο. Να μοιράζομαι τις μουσικές που με αγγίζουν με όποιον τρόπο. Μια τέτοια θα μοιραστώ μαζί σου απόψε.
Η μουσική των Ghost Trains, έρχεται να χαιδέψει τα αυτιά σου, να ηρεμίσει την ανησυχία σου, να διώξει την αγωνία σου. Και ίσως τη θέση του σε όλα αυτά να πάρει μια νοσταλγία ή ακόμα και μια γλυκιά θλίψη.
Τα όμορφα χρόνια της εφηβείας που τα περνούσες αγκαλιά με το ραδιόφωνο ακούγοντας Beatles, Bob Dylan και Νέο Κύμα μπορεί να έχουν περάσει, αλλά επειδή η μουσική μένει ανέπαφο σημείο αναφοράς της ζωής μας -ευτυχώς- μπορείς να συνεχίσεις να το κάνεις με αυτό το συγκρότημα από το Staffordshire της Αγγλίας.
Και πού ξέρεις; Ίσως η λαχτάρα σου να γίνεις πάλι έφηβος να πραγματοποιηθεί, έστω και στ’ όνειρό σου, απόψε. When I’m dreaming, don’t let it stop.
Δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2009 και ξεκίνησαν να σμιλεύουν το 1ο τους διαμάντι, στα δικά τους Bad Apple Studios. Το ονόμασαν «Where Lovers Die» και το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου το λιγότερο που θα σου κάνει είναι να νιώσεις ένα σφίξιμο στο στομάχι. Πιάνο και κιθάρα να αναδεικνύουν προσεκτικά μια μελωδία που όση είναι η μελαγχολία της, τόση και η ομορφιά της. Και κάπου από μέσα της, σα να ξεπετάχτηκαν μνήμες από εκείνες τις μοναχικές «Κυριακές στην Κατερίνη».
«Where Lovers Die»
Αν θέλεις μια ακόμη δυνατή δόση από τη γεύση τους, το «The Greatest Thing» θα ήταν μια γλυκόπικρη επιλογή. Από αυτές που θες να ξαναδοκιμάσεις γιατί η ανάμνησή τους δεν σου είναι αρκετή. Και μετά να τις αγαπήσεις και να τις δέσεις με στιγμές που θ’ ανατρέχεις για να βρίσκεις ό,τι έχασες στην πορεία που δεν ήθελες να πάρεις κάποια στιγμή της ζωής σου.
«The Greatest Thing»
Εν κατακλείδι, μην αφήσεις την ευκαιρία να ακούσεις ένα τέτοιο album όταν μάλιστα σου δίνεται δωρεάν. Αν μη τι άλλο, θα έχεις περάσει 40 ήρεμα λεπτά προετοιμασίας για έναν ύπνο γαλήνιο με όμορφα όνειρα. Αξία ανεκτίμητη. 🙂
Αυτό το post θα έχει και 2 χρόνια που θέλω να το κάνω και δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό που δεν έχει πάρει ακόμα τη μορφή ενός κειμένου τη στιγμή που θα ήθελα.
Ένας από τους λόγους που λατρεύω το Internet είναι γι αυτό το άμεσο που σου προσφέρει με τους καλλιτέχνες που αγαπάς. Κι αυτούς που θα αγαπήσεις στο μέλλον.
Μεταξύ άλλων, η Βαλτιμόρη των Ην. Πολιτειών είναι γνωστή διότι εκεί κείτεται ο πρίγκιπας της μακάβριας ποίησης και συγγραφής, Edgar Allan Poe.
Πριν από λίγη ώρα είδα μια εδοποίηση στα e-mails μου πως ο 
Πόσο πιο όμορφα θα μπορούσε να ξεκινήσει η νέα χρονιά από το να ανακαλύπτεις νέους καλλιτέχνες, τόσο ταλαντούχους που καθώς ακούς τα τραγούδια τους να ανυπομονείς να τελείωσουν για να έχεις γευτεί στο έπακρο αυτόν τον έρωτα μεταξύ καλλιτέχνη και ακροατή που γεννιέται τόσο απρόσμενα.