Tag Archives: Ανθρωπότητα

Fatal Error.

My Mind(S)hell [Universe edition]

Νιώθεις το Σύμπαν μέσα σου.
Το Χρόνο που έφθειρε την ανθρωπότητα, την κάθε επιλογή του ανύπαρκτου Όλου, της ιστορίας των πάντων.
Κάθε προσπάθεια ανθρώπινη που οδήγησε στο Τέλος, στη συγχρονικότητα της ανυπαρξίας.
Συγκλίσεις ασυνείδητου συλλέγουν τα οράματα τούτης της ψυχής που αέναα στρυφογυρίζει γύρω από τον ίδιο άξονα επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη δίχως ίχνος ωριμότητας.

Χαροπαλεύει το Σύμπαν μέσα σου ουρλιάζοντας την Αλλαγή που δεν θες να αποδεχτείς, μια Αλλαγή της δυστυχίας του Όλου μα και του Ενός.
Ο Νους ισορροπεί στο ασταθές, στο άπειρο, στο πουθενά νικώντας κάθε φυσικό νόμο. Ο Θεός του Καινού θα γίνει ο Θεός του Κενού, μα όχι του Ικανού.
Η Έπαρση σαγηνεύει τους ανήμπορους, τους ανυπεράσπιστους, τους ανίκανους, τους άνοες, τους ΑΝ-.

Το Μήλο της Έριδος ήταν κόκκινο· η Παγκόσμια Επανάσταση του έδωσε το χρώμα της, μετά από ανθρώπινους αιώνες, μόνο μια άχρονη στιγμή του Όλου χρειάστηκε για να γίνουν όλα κόκκινα.
Μετά το κόκκινο, το λευκό και έπειτα τίποτα. Το Σύμπαν που κάποτε ένιωθες μέσα σου, που σπαρταρούσε, πέθανε. Έγινε ΑΝ-. Κι εσύ μαζί του.

< Fatal Error. An Error Has Been Encountered That Has Prevented Setup from Continuing. >

*** Please reinstall your Mind.

Φεβρουάριος 2015

 

Και έτσι, γεννήθηκε η ανθρωπότητα…

Broken Puppet by MarsW @ deviantART
Κάπου, κάπως, κάποτε…

-Βαριέμαι…

-Και εγώ…

-Τι λες να κάνουμε;

-Δεν ξέρω…

-Για περίμενε. Μου ήρθε μια φοβερή ιδέα για το πως να
περάσει η ώρα μας!

-Πες την…

-Τι θα έλεγες να δημιουργήσουμε μια νέα μορφή ζωής;

-Γιατί;

-Για να δούμε πως θα εξελιχθεί.

-Δες εμάς να εξελισσόμαστε, το ίδιο είναι.

-Όχι, αυτοί θα είναι κατώτεροι. Θα έχει γέλιο να τους
βλέπουμε να συμπεριφέρονται ανόητα!

-Καλή ιδέα ακούγεται. Για συνέχισε. Πως θα είναι
δηλαδή;

-Καταρχάς, θα τους δώσουμε νόηση.

-Για περίμενε. Τώρα δεν είπες πως θα είναι
κατώτεροι;

-Δεν εννοώ κανονική νόηση. Θα έχουν αρκετό μυαλό για
να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν, αλλά δεν θα μπορούν
να κατανοήσουν το γιατί! Φαντάζεσαι πόσο θα
μπερδευτούν;

-Πράγματι! Τι άλλο;

-Θα τους δώσουμε και συναισθήματα.

-Όχι, διαφωνώ. Μπορεί να βυθιστούν στα αισθήματά τους
και να μην νοιάζονται για φιλοσοφικά ζητήματα.

-Αφού είπαμε ότι θα είναι κατώτεροι! Όλα τα αισθήματά
τους θα έχουν ημερομηνία λήξεως. Ακόμα και η αγάπη
τους, θα ξεθωριάζει σε ελάχιστο χρόνο. Όσοι τολμήσουν
να αγαπήσουν, θα νιώσουν την χειρότερη απώλεια μετά
από λίγο!

-Φοβερό. Δεν το περίμενα ότι έχεις τόσο διεστραμμένο
μυαλό!

-Σε ευχαριστώ.

-Θα πρέπει όμως να μην επικοινωνούν.

-Μα αν δεν επικοινωνούν, πως θα εξελιχθούν;

-Θα τους φτιάξουμε έτσι, ώστε άλλα να νιώθουν, άλλα
να σκέφτονται, άλλα να λένε, άλλα να εννοούν και άλλα
να καταλαβαίνουν οι άλλοι! Και το αστείο, θα νομίζουν
ότι αυτό είναι το κανονικό!

-Μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

-Και βέβαια! Εμείς δεν είμαστε οι δημιουργοί; Ότι
θέλουμε κάνουμε. Θα είμαστε οι Θεοί τους. Ότι κάνουμε
εμείς, θα είναι σωστό!

-Πράγματι…

-Και θα τους κάνουμε να σκοτώνονται για μας. Θα μας
λατρεύουν τόσο πολύ, που θα φανατίζονται! Σαν να το
βλέπω κιόλας. Στην απελπισία τους θα αυτοκτονούν!

-Ακριβώς! Και μετά;

-Δεν ξέρω. Αυτά μου έρχονται τώρα. Τα υπόλοιπα, θα τα
βρούμε στην πορεία.

-Τότε καλύτερα να το κάνεις εσύ. Η φαντασία σου είναι
αρρωστημένα ανώτερη!

-Ευχαριστώ…

-Άντε λοιπόν, ξεκίνα!

-Λοιπόν, για να σκεφτώ… Πως να αρχίσω; Α ναι, το
βρήκα…

ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ ΦΩΣ!

Και έτσι, γεννήθηκε η ανθρωπότητα…

Άγνωστος συγγραφέας