«Θόδωρος Παυλίδης & Γιάννης Τσανάκαλης – Η Μάνα εν κρύον νερόν»

Από τα πιο ωραία τραγούδια του Πόντου… :'(

Όταν γερά η μάνα και άλλο κε μπορεί
Ατότε θέλ’ βοήθειαν, ατότε θέλ’ ζωήν, ατότε θέλ’ ζωήν
Κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει
Αμαν κε φτας το χρέος σοις θα καίεται η ψύ σ’

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ’ κε μπαίν’
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν, η μάνα να μη εν

Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν
Σον δύσκολον την ώρα σ’, μανίτσα, μανίτσα, μανίτσα’μ θα τσαείς
Η μάνα εν το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδί
τ’ ατηνές η αγάπη κε βρίεται ση γην

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ’ κε μπαίν’
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν, η μάνα να μη εν

Θα δεβαίνε τα χρόνεα, θα έρουμε και μεις
Ατά είναι με τη σειρά κε θα γλυτών’ κανείς, κε θα γλυτών’ κανείς
και ολ’ πρέπ’ να εξέρουμε σ’ αούτο την ζωήν
χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κε λέπ’ χαΐρ’

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ’ κε μπαίν’
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν, η μάνα να μη εν