Ένα υπέροχο album, τόσο διαφορετικό που η έκπληξη που μου προκάλεσε όσο το άκουγα ήταν πολύ μεγάλη…
Αναφέρομαι στο album της Νατάσσας Μάρε Μουμτζίδου, με τον τόσο λiτό, μα τόσο περιεκτικό τίτλο ‘α‘, που δεν σταματώ να το ακούω τις τελευταίες 24 ώρες…
Με δυσκολία θα διαλέξω το 8ο track.
‘Εραστής‘ λέγεται και είναι απίστευτα όμορφο.
Παράξενη αγάπη, παιχνίδι θανάτου,
καλπάζουν στο ψέμα, φοβάμαι τα ‘αν’ του.
Ντυμένη στα μαυρα…
Χυδαία…
σαν πόρνης φιλί…
Στον ήχο της τρέλλας, στο βαλς της βροχής,
στην στάχτη της λάμψης, τραγούδι σιωπής.
Προσπαθώ να σε νιώσω…
Αγάπη…
σε φεγγάρια ντροπής.
Εσύ είσ’ ο εραστής, εσύ εισ’ ο εραστής μου,
στα βάθη της ψυχής μου, ο μόνος που μπορείς,
εσύ είσ’ ο εραστής, εσύ είσ’ ο εραστής μου,
αρχή της απειλής μου, το τέλος της ζωής.
Εσύ είσ’ ο εραστής…
Θα μπορούσε να είναι και τραγούδι του Μιχάλη Δέλτα.
Θα μπορούσε να είναι σε κάποια συλλογή Cafe Del Mar.
Μην παραλείψετε να το ακούσετε… 🙂
