Η διακίνηση της βλακείας είναι εξ ίσου επικίνδυνη με τη διακίνηση των ναρκωτικών.

Διάβάζοντας αυτό το άρθρο: «Δηλητήριο στο Διαδίκτυο, του Θανάση Χειμωνά» στο theinsider.gr για το περιστατικό του σουβλατζή που υποτίθεται ξυλοκόπησε μια άστεγη κοπέλα η οποία τόλμησε να του ζητήσει ένα σουβλάκι για να φάει, προέκυψε μια σκέψη που έγιναν δύο και στη συνέχεια περισσότερες. Btw, το άρθρο αυτό ήταν η αφορμή και όχι η αιτία […]

Εκεί.

Με ταξίδεψες στο «εκεί» χωρίς καν να με φυλάξεις. Ελάχιστες στιγμές χρειάστηκαν και όλα τ’ άσπρα, κόκκινα τα έκανες. Τώρα, μπορείς να με αφήσεις μόνη να πενθήσω τη στιγμή. Αιχμηρή η αδράνεια που ζήσαμε κι μ’ έκοψες με δαύτην. Εκεί σε περίμενα κι εκεί ήταν που δεν ήρθες. Σε μιας στιγμής την άκρη. Ακριβώς εκεί […]

Άγγελος Σιαφαρίκας. Ή αλλιώς… Cause I’m in love…

Με τί συγκρίνεται η τέρψη της ανακάλυψης νέων ακουσμάτων που μπορούν να σε βγάλουν από τη μίζερη πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας; Μόνο με τον έρωτα. Ναι, το έχω ξαναπεί. Αυτό το σαρωτικό mindfuck που σου συμβαίνει όταν είσαι In Love με τον κατάλληλο άνθρωπο, μόνο με την κατάλληλη μουσική μπορεί να σου συμβεί. Μια […]

…από το ημερολόγιο ενός ερωτευμένου…

»Παγιδευμένα όνειρα μέσα στη πραγματικότητα που αρνούμαι να ζήσω. Όλα μου τα όνειρα έχουν τη μυρωδιά του κορμιού σου, αυτή που μετά από μια νύχτα έρωτα και πάθους, με γέμιζε ευτυχία. Αυτήν που ψάχνω κάθε μέρα στη μίζερη ρουτίνα μου, αλλά δίχως εσένα πώς θα μπορούσε να υπάρχει; Η έλλειψή σου μουδιάζει το μυαλό μου, […]

Zoar: Το soundtrack των αναμνήσεων.

Εσύ που με ξέρεις, θα ξέρεις πόσο αγαπώ να ανακαλώ αναμνήσεις, να ξυπνάω τις εικόνες, που το μυαλό μου έφτιαξε στο παρελθόν, τις όμορφες συνήθως και ειδικά αυτές που είναι ποτισμένες με τις μουσικές για τις οποίες σου γράφω τόσα χρόνια τώρα. Εσύ που δεν το ξέρεις, έλα μαζί μου να τις ακούσουμε και να […]

Playground Noise – The Divers: Δεν έχω λόγια… Γιατί, απλά, δεν υπάρχουν…

Πάντα αναρωτιόμουν πως γίνεται να ερωτεύομαι ένα τραγούδι. Κεραυνοβόλα. Όχι μόνο να μου αρέσει. Να μου κάνει αυτό το κλικ από τα πρώτα δευτερόλεπτα, πριν ακούσω καν το ρεφρεν. Έτσι μαγικά. Μάλλον ποτέ δεν θα δώσω εξήγηση που να με ικανοποιεί. Αυτό που με ικανοποιεί όμως και δεν θα το αλλάξω ποτέ, μα με τίποτα […]

Black Frame: Για τέτοιες μπάντες ένα post είναι λίγο.

Απόψε θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ένα μικρό θησαυρό, μια Ελληνική μπάντα από τα Γιάννενα που συνάντησα τελείως τυχαία πριν 4 μήνες και το τραγούδι τους «Dark or Blue» όπου στάθηκε και η αφορμή για να τους ψάξω παραπάνω. Μόλις είχαν κυκλοφορήσει το 1ο τους album και το έδιναν δωρεάν στο site τους. Αυτό, […]

Τα σκουριασμένα παπούτσια.

Μια εικόνα γυρνάει στο μυαλό του κάθε φορά που τη συναντά. Μια εικόνα που στάζει κόκκινο. Κλείνει τα μάτια του προσπαθόντας να αποφύγει όλα όσα δεν θέλει να βλέπει, αλλά η μυρωδιά τους τον οδηγούν σε αναφιλητά που δεν μπορεί να σταματήσει. Για ώρα. Μέχρι που τα μάτια του ανοίγει για να δει τί ήταν […]

ένα.

Πόσο ψεύτικες μπορούν να γίνουν ακόμα και οι πιο αληθινές σχέσεις της ζωής μας. Να βλέπεις και να νιώθεις την υποκρισία να ξεπροβάλλει μέσα από κάθε αγκαλιά, κάθε φιλί που μέχρι πριν ήταν αυτό που γέμιζε με φως και ομορφιά τις άσχημες στιγμές σου. Φοβάμαι τη μέρα που θα ξημερώσει μήπως μια ακόμα διαπίστωση υποκρισίας […]

Αυτοκαταστροφικές σκέψεις…

…κλεισμένες μέσα σε ένα παλιό ξύλινο κασόνι. Χαραγμένη πάνω του κάθε στιγμή που πόνεσε και πονάει ακόμα κάθε που η ανάμνησή της αναδύεται από μέσα του. Δίπλα τους κι εκείνο το μικρό, ροζ, γυάλινο μπουκαλάκι σχεδόν γεμάτο δάκρυα από όλες τις στιγμές που δεν κατάφερα να σταθώ δυνατή και λύγιζα. Ήταν πολλές. Πώς θα μπορούσε […]