Και από την καραντίνα θα βγούμε και αυτός ο ιός θα «εξαφανιστεί», αυτό που θα ακολουθήσει όμως, ως φυσική συνέπεια, και που διόλου θετικό δεν θα είναι, αναπόφευκτα θα συνδεθεί με τις ευπαθείς ομάδες που τώρα αγωνιούμε να προστατεύσουμε. Η παγκόσμια οικονομική δυσχέρεια που θα ακολουθήσει, και ακόμα κανείς δεν μιλά με βεβαιότητα για το […]
Αυτήν την ανάρτηση τη χρωστάω από καιρό. Πάρτε βαθιά ανάσα γιατί ακολουθεί μακροσκελές κείμενο. Πως εκπαιδεύω τον εαυτό μου να λέει ΌΧΙ: «Το μανιφέστο του “ΌΧΙ”» • Θέσπιση προσωπικών ορίων από την αρχή κάθε είδους σχέσης, και να τα υπενθυμίζω στον εαυτό μου διαρκώς για να μην τα χαλαρώνω κάθε φορά που νομίζω ότι υπάρχει […]
Εκεί, κάπου πάνω από το ανθρώπινο, το υλικό, πάνω από εμάς, αιωρείται ένα cloud όπου υπάρχουν οι ιδεατοί εαυτοί μας, έξω από τον υλικό κόσμο, μα χρησιμοποιώντας τα ερεθίσματά του προς όφελός του, συνήθως. Εκεί, σε αυτήν τη σφαίρα των ιδανικών και άυλων εαυτών μας, εκεί που αξία έχει αυτή η επαφή και που ως […]
Μια ψευδαίσθηση με ανάγκες είμαστε κι αυτή η συνειδητοποίηση δεν αντέχεται μερικές φορές. Δεν αντέχεται να είσαι άνθρωπος και να μην έχεις καν επιλογή να είσαι κάτι άλλο, λιγότερο «κατασκευασμένο» ίσως, να πρέπει να ανέχεσαι την ύπαρξή σου, την ύπαρξη των άλλων, τη φύση σου την ίδια, και όλο αυτό το θλιβερά σκηνοθετημένο περιτύλιγμα που είθισται […]
Συχνά κάνω αναφορές στο χρόνο και την ενέργεια και πόση αξία έχουν για εμένα ως εσωστρεφές άτομο. Η αξία τους, θα έλεγα, είναι αντικειμενική, ωστόσο, η διαχείρισή τους όχι. Μεγαλώνοντας και συνειδητοποιώντας ότι μέρος της συμπεριφοράς μου είναι καθορισμένο από τη φυσική μου τάση στην εσωστρέφεια -να αναφέρω ότι η εσωστρέφεια δεν είναι συνώνυμο της […]
Νιώθεις το Σύμπαν μέσα σου. Το Χρόνο που έφθειρε την ανθρωπότητα, την κάθε επιλογή του ανύπαρκτου Όλου, της ιστορίας των πάντων. Κάθε προσπάθεια ανθρώπινη που οδήγησε στο Τέλος, στη συγχρονικότητα της ανυπαρξίας. Συγκλίσεις ασυνείδητου συλλέγουν τα οράματα τούτης της ψυχής που αέναα στρυφογυρίζει γύρω από τον ίδιο άξονα επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη δίχως ίχνος ωριμότητας. […]
«Ξερολάκας ο Επικίνδυνος» (ξερόλας + μαλ@κας) Είναι αυτό το είδος του ανθρώπου που θα ευχόσουν να μην αναπαράχθει για να σωθεί η ανθρωπότητα. Η εμμονή τους σε αυτό που κατέχουν ή νομίζουν ότι κατέχουν, ως μία και πάσα αλήθεια, είναι το βασικό χαρακτηριστικό τους· αυτό που τους κάνει αντιπαθείς -περιέργως, ταυτόχρονα και συμπαθείς σε κάποιους […]
»Παγιδευμένα όνειρα μέσα στη πραγματικότητα που αρνούμαι να ζήσω. Όλα μου τα όνειρα έχουν τη μυρωδιά του κορμιού σου, αυτή που μετά από μια νύχτα έρωτα και πάθους, με γέμιζε ευτυχία. Αυτήν που ψάχνω κάθε μέρα στη μίζερη ρουτίνα μου, αλλά δίχως εσένα πώς θα μπορούσε να υπάρχει; Η έλλειψή σου μουδιάζει το μυαλό μου, […]
Μια εικόνα γυρνάει στο μυαλό του κάθε φορά που τη συναντά. Μια εικόνα που στάζει κόκκινο. Κλείνει τα μάτια του προσπαθόντας να αποφύγει όλα όσα δεν θέλει να βλέπει, αλλά η μυρωδιά τους τον οδηγούν σε αναφιλητά που δεν μπορεί να σταματήσει. Για ώρα. Μέχρι που τα μάτια του ανοίγει για να δει τί ήταν […]
Πόσο ψεύτικες μπορούν να γίνουν ακόμα και οι πιο αληθινές σχέσεις της ζωής μας. Να βλέπεις και να νιώθεις την υποκρισία να ξεπροβάλλει μέσα από κάθε αγκαλιά, κάθε φιλί που μέχρι πριν ήταν αυτό που γέμιζε με φως και ομορφιά τις άσχημες στιγμές σου. Φοβάμαι τη μέρα που θα ξημερώσει μήπως μια ακόμα διαπίστωση υποκρισίας […]
