Με ταξίδεψες στο «εκεί» χωρίς καν να με φυλάξεις. Ελάχιστες στιγμές χρειάστηκαν και όλα τ’ άσπρα, κόκκινα τα έκανες. Τώρα, μπορείς να με αφήσεις μόνη να πενθήσω τη στιγμή. Αιχμηρή η αδράνεια που ζήσαμε κι μ’ έκοψες με δαύτην. Εκεί σε περίμενα κι εκεί ήταν που δεν ήρθες. Σε μιας στιγμής την άκρη. Ακριβώς εκεί […]
Μια νύχτα το παράθυρο θα κλείσω, για να ανοίξω σε όνειρα μια δίνη. Όχι απατηλά. Όχι ψεύτικα. Όχι ουτοπικά. Από εκείνα τα όμορφα, τ’ αληθινά που τόση ανάγκη έχω να δω, να φτιάξω, να πιστέψω. Όχι από εκείνα που μου έφτιαχναν οι άλλοι, χρόνια τώρα. Εκείνα που μου γκρέμιζαν πριν προλάβω να τ’ αγγίξω. Αλλά […]
Πριν από λίγο καιρό είδα μια ταινία του Chan-wook Park, ξέρετε, σκηνοθέτης της πολύ μεγάλης ταινίας, Oldboy (2003). Η ιστορία ενός ιερέα που έγινε βαμπίρ από λάθος ενώ συμμετείχε σε κάποιο ιατρικό project για την ανακάλυψη εμβολίου κατά ενός θανατηφόρου ιού. Thirst (2009), ο τίτλος της. Κι εδώ ένα trailer. Σαν ταινία, αν και δεν […]
Η άνοιξη είχε μπει για τα καλά. Αν και ένιωθε χαρά και ανακούφιση που οι ηλιόλουστες μέρες θα μείωναν τις αφορμές για θλιμμένες στιγμές, αυτός ο καιρός της θύμιζε κάτι μοναδικό. Εκείνον. Δεν ήθελε και δεν μπορούσε να τον βγάλει από τη σκέψη της. Η ανακούφιση που αισθανόταν από τις αναμνήσεις τους ήταν ικανές να […]
Χανόταν στις σκέψεις από νωρίς το πρωί. Τίποτα δεν έμοιαζε να μπορεί να της τραβήξει την προσοχή από το προηγούμενο βράδυ. Σα να είχε κολλήσει ο χρόνος εκεί και ζούσε ξανά και ξανά όλη εκείνη την φρίκη που είχε συναντήσει μπροστά της. Υπέφερε, αλλα δεν είχε κανέναν να το μοιραστεί. Μερικά πράγματα δεν λέγονται. Δεν […]
Σε βλέπω εδώ κι εκεί… Λίγες λεξούλες σου γραμμένες και η συνταγή για την αποπλάνησή μου είναι έτοιμη… Την κατάλληλη στιγμή εμφανίζεσαι και δίχως να το ξέρεις με κλέβεις… Δική σου με κάνεις, με παγιδεύεις. Δεν σου φέρνω αντίσταση καμία γιατί… Γιατί μου αρέσει. Γιατί μου αρέσεις εσύ… Ηδονικό πάθος να ξετυλίγεται μέσα από κάθε […]
Νύχτωσε κι εσύ στου βουνού τις παρυφές δακρύζεις και θυμάσαιΛυπάσαι Μόνος περπατάς, μόνος βαδίζεις, μόνος είσαι και μιλάςΓια μια στιγμή μπορείς και τραγουδάς, αλλά φοβάσαιΛυπάσαι Εικόνες σκοτεινές αναπωλείς, η θύμησή του φόβου σε κουράζει και κοιμάσαι ΛυπάσαιΞυπνάς Διψασμένος προχωράς και συνεχίζειςΓνώριμες φωνές ακούς, απόκοσμες οσμές μυρίζειςΦοβάσαι Το μυαλό σου θολό, το κορμί σου φθαρμένο Λίγο […]
Ε… Δεν μπορώ… Όταν βλέπω τέτοια, σκάω από τη ζήλεια μου. 😛 Το παλικάρι από την Ισπανία είναι απίστευτο! http://aphostol.deviantart.com
