Έχουν περάσει 16 μήνες από τον θάνατο του Robert Burås και 2 ημέρες από το τελευταίο live των Madrugada στο Oslo της Νορβηγίας.
Όσοι παρευρέθησαν, έφυγαν από το Oslo Spektrum θλιμένοι, αλλά συνάμα χαρούμενοι και τυχεροί που παρακολούθησαν την τελευταία ζωντανή εμφάνιση ενός εκ των καλύτερων συγκροτήματων της δεκαετίας.
Όσοι δεν παρευρέθησαν, αλλά ήθελαν, μένουν απλά θλιμένοι…

Το τέλος των Madrugada σηματοδοτήθηκε από τον θάνατο του Robert Burås, στις 12 Ιουλίου 2007 όπου βρέθηκε στο σπίτι του νεκρός, αγκαλιά με την κιθάρα του.
Εκτός από τα υπέροχα τραγούδια που μας χάρισε, για μια δεκαετία τουλάχιστον, με τους Madrugada, τα τελευταία χρόνια είχε στο ενεργητικό του μια ακόμη μπάντα με παρεμφερή ήχο, τους My Midnight Creeps, παρέα με τον Alex Kloster-Jensen των Ricochets.
Με μόλις 2 albums, αλλά το πάθος να ξεχειλίζει σε κάθε τους τραγούδι, ένα από αυτά το λατρεύω…
Βρίσκεται στο 2ο album τους με τίτλο «Histamin» (2007).

Αργή, αλλά δυνατή rock μπαλάντα με πένθιμη εισαγωγή, ιδίως αν δεις και το video clip του, το οποίο είναι ένα remake της σκηνής ενταφιασμού από την ταινία «Blood Simple» των αδελφών Coen και αναλογιζόμενος την κατάληξη αυτού του τόσο προικισμένου μουσικού, μοιάζει τόσο ειρωνικό και τραγικό…

«My Midnight Creeps – Don’t Let Them Bring You Down»

Στις 8 Αυγούστου 2007, οι Madrugada και οι My Midnight Creeps, συνοδευόμενοι από μέλη των DumDum Boys (Kjartan Kristiansen) και Serena Maneesh (Emil Nikolaisen), δώσανε συναυλία προς τιμήν του η οποία άνοιξε με αυτό το τραγούδι και ο Sivert Høyem με την τόσο συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία του τίμησε το χαμό του φίλου του.
Με τον πόνο διάχυτο σε μουσικούς και κοινό κι ένα «γιατί» να πλανάται, αποχαιρέτησαν τον Robert…

http://www.youtube.com/watch?v=vZB_7bmXjbE

I cannot tell you what I’m feeling
Cause you don’t care about it anyway
I cannot tell you what I’ve been doing
Cause we don’t speak that much anymore
We don’t talk to eachother at all
and now my kindness has gone sore

[…]