Μια από τις φωνές που θαυμάζω είναι αυτή του ταλαντούχου Mikael Åkerfeldt.
Στην τελευταία δουλειά των Opeth, «Watershed» (special edition), υπάρχει μια διασκευή της Marie Fredriksson (τραγουδίστρια των Roxette).
Ήταν έτσι κι αλλιώς υπέροχο τραγούδι και ο Mikael το απογείωσε με την τόσο μελωδική φωνή του.
Με την ίδια ευκολία που τον ακούς να ερμηνεύει το «Den Ständiga Resan», τον ακούς να βγάζει τα βαριά brutal φωνητικά του «When» που εναλλάσσονται με καθαρά με έναν μοναδικό τρόπο.
Οι δε στίχοι του είναι ένα ποίημα…
Στα Σουηδικά τραγουδισμένο, αλλά μάλλον δεν είναι ενοχλητικό για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με γλώσσες ασυνήθιστες για εμάς.
Η μετάφραση:
The Perpetual Journey
When I think of the perpetual journey through life
When it always feels like autumn
The wind moves slowly to the north
And the flowers die
Rain falls in my dreams
I must travel again and search for comfort
I must search again for the voice of tenderness
I must travel again to next autumn
The perpetual journey to next autumn
When I wander on the stony road through life
When it felt like I carried a sorrow
Then the sun hides slowly in the clouds
and [indisinct] goodbye
Soon the snow falls in my dreams
I must travel again and search for comfort
I must search again for the voice of tenderness
I must travel again to next autumn
The perpetual journey to next autumn
Oooo the perpetual journey to next autumn
Η πρωτότυπη εκδοχή:
