Νατάσσα Μάρε Μουμτζίδου – α

by

Ένα υπέροχο album, τόσο διαφορετικό που η έκπληξη που μου προκάλεσε όσο το άκουγα ήταν πολύ μεγάλη…

Αναφέρομαι στο album της Νατάσσας Μάρε Μουμτζίδου, με τον τόσο λiτό, μα τόσο περιεκτικό τίτλο ‘α‘, που δεν σταματώ να το ακούω τις τελευταίες 24 ώρες…

Με δυσκολία θα διαλέξω το 8ο track.

‘Εραστής‘ λέγεται και είναι απίστευτα όμορφο.

Παράξενη αγάπη, παιχνίδι θανάτου,
καλπάζουν στο ψέμα, φοβάμαι τα ‘αν’ του.
Ντυμένη στα μαυρα…
Χυδαία…
σαν πόρνης φιλί…

Στον ήχο της τρέλλας, στο βαλς της βροχής,
στην στάχτη της λάμψης, τραγούδι σιωπής.
Προσπαθώ να σε νιώσω…
Αγάπη…
σε φεγγάρια ντροπής.

Εσύ είσ’ ο εραστής, εσύ εισ’ ο εραστής μου,
στα βάθη της ψυχής μου, ο μόνος που μπορείς,
εσύ είσ’ ο εραστής, εσύ είσ’ ο εραστής μου,
αρχή της απειλής μου, το τέλος της ζωής.
Εσύ είσ’ ο εραστής…

Θα μπορούσε να είναι και τραγούδι του Μιχάλη Δέλτα.
Θα μπορούσε να είναι σε κάποια συλλογή Cafe Del Mar.

Μην παραλείψετε να το ακούσετε… 🙂

Νατάσσα Μάρε-Μουμτζίδου – α

by

Δεν την ήξερα αν και το επίθετό της μου φάνηκε σαν από κάπου να το ήξερα…
Κάτι άλλο έψαχνα κι εντελώς τυχαία έπεσα πάνω στο site της.

Με το που άκουσα/είδα το ‘Drowned‘, εξεπλάγην! Περίμενα ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που άκουσα και είδα!
Μια παρουσία ερωτική με μια φωνή που αμέσως μ’ έκανε ν’αναρωτηθώ γιατί να μην την έχω ακούσει νωρίτερα, γιατί να μην ξέρω αυτό το όνομα συνειδητά.
Η μουσική περιπλανιόταν γύρω από την jazz με πολλές ευαίσθητες νότες να σε μελαγχολούν γλυκά θυμίζοντάς σου καλοκαίρι.
Το πιάνο συνόδευε αρμονικά την φωνή αυτή που η δύναμή της δεν κρυβόταν, τόσο απάλη συνύπαρξη, μέχρι που ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας ανέβαζε το σασπένς.
Δεν σε άφηνε να βαρεθείς…

Προς στιγμήν μου έφερε στο μυαλό την Shirley Bassey και την Mina.
Μετά όμως παρατηρόντας την καλύτερα, η εικόνα της Sarah-Jane Morris πλησίασε περισσότερο σε αυτό που έβλεπα και άκουγα.

Μην παραλείψετε ν’ ακούσετε και τα «Je t’ appelle» & «Παράδεισος».
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα υπάρξουν αυτάκια που δεν θα ηδονιστούν στον ήχο τους… 🙂

Αυτό που με κάνει να νιώθω «κάπως» είναι πως είναι Ελληνίδα! Από την Θεσσαλονίκη πιο συγκεκριμένα.
Και για πολλοστή φορά αναρωτιέμαι και συνάμα πικραίνομαι, συνειδητοποιόντας ότι τέτοιες φωνές δεν παίρνουν την έκταση που τους αρμόζει και που τους αξίζει… 🙁

Δηλαδή… έπρεπε να ψάξω στο Google με string «Παιχνίδι Θανάτου» (τίτλος ενός άλλου, άσχετου τραγουδιού) για να πέσω στο site της; 😕

http://www.natassamare.com
Στο section ‘video – μουσική’ θα βρείτε τα videos. Είναι μικρά σε μέγεθος (1,5 – 2,5 mb). Τα audios δεν κατάφερα να τα κατεβάσω… 😐

Archive – Noise

by

Archive – Fuck U‘

Παιδιά… Τί κολλημα αυτό το τραγούδι; Τί να πω γι αυτό;
Δεν χρειάζονται, νομίζω, λόγια για τους Archive. 🙂

‘Archive – Waste‘

Ξεκίνημα που σε παραπλανεί. Αργό…
Από το 4:07” όμως… Τί γύρισμα κάνει το άτιμο; Νιώθεις τον ήχο να σε καθηλώνει! @_@
(Μου βγάζει ένα πολύ ερωτικό feeling σε αυτό το γύρισμα…)

Δυνατά τραγουδάκια με πολλά γυρίσματα που χαρακτιρίζουν τους Archive.
Μην παραλείψετε να τ’ ακούσετε! 😀

Και τα 2 είναι από το νέο album τους, ‘Noise‘. 🙂

Daltons – Γιεζαέλ

by

Σήμερα θα προτείνω ένα παλιό… Πολύ παλιό ελληνικό τραγουδάκι που είχα να το ακούσω χρόνια.

‘Oldies but Goodies‘ λέγεται η συλλογή όπου περιέχει το τραγούδι με τίτλο ‘Γιεζαέλ‘ από τους Daltons.

Ο ήχος του τόσο γλυκός και χαρούμενος αλλά που στο καλό κρύβει την μελαγχολία του και με μελαγχολεί εμένα, δεν έχω καταλάβει… 🙄
Ξεκίνημα με μια κιθάρα που θυμίζει καλοκαιράκι σε παραλία με παρέα…
Ααααχ… 🙄

Νομίζω πως αν κυκλοφορούσε σήμερα, θα ήταν μεγάλη επιτυχία.

Confessions Of A Star

by

Πριν 2 χρόνια περίπου, εντελώς τυχαία, ανακάλυψα ένα Σουηδικό rock/electronica group, που δεν με άφησε καθόλου ασυγκίνητη.
Confessions Of A Star, λέγονται.
Δεν έχει τύχει να τους ακούσω πουθενά.
Αξίζουν τον κόπο να τους ρίξετε μια ματιά, νομίζω. 🙂

Αυτά που ξεχώρισα εξ αρχής είναι και η σημερινή πρόταση.

1. ‘Back Again‘ .: κατεβάστε το FREE από εδώ :.
2. ‘No One But Someone‘ .: κατεβάστε το FREE από εδώ :.

Από το site τους, μπορείτε να κατεβάσετε 19 ολόκληρα τραγούδια τους. 🙂

www.ConfessionsOfAStar.com

Les Tambours du Bronx – TCHITCHI

by

Για σήμερα, λέω να προτείνω κάτι που δεν ξέρω αν θεωρείται ακριβώς μουσική με την γνωστή της έννοια.

“Les Tambours du Bronx – TCHITCHI”
(είναι μικρούλι, μόλις 1:38″)

Τα παιδιά, που λέτε, ως μέσω έκφρασης έχουν τα κρουστά. Κυρίως …βαρέλια πετρελαίου!
Αλλά και άλλα κρουστά που τα φτιάχνουν οι ίδιοι τους…
Στην ουσία είναι ένας ρυθμός πλαισιομένος από διάφορα περίεργα φωνητικά που άλλοτε είναι κραυγές και άλλοτε με μια φωνή όλοι μαζί να λένε κάτι, ακριβώς δεν ξέρω τι. 😛
Πέρσι είχαν επισκεφτεί τη χώρα μας, στα πλαίσια του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κρουστών “CROUSSIS“.

Αν δείτε live τους, θα εκπλαγείτε! Κάνουν πολύ καλό show. 🙂
20 άνδρες επί σκηνής σε μια πανδαισία χρωμάτων, ήχων και ενέργειας, να χτυπούν βαρέλια με ξύλα!

Στο site τους μπορείτε να δείτε κάποια δείγματα από live τους.

www.tamboursdubronx.com

Chris Spheeris & Paul Voudouris – Enchantment

by

Για σήμερα το menu έχει:

Chris Spheeris & Paul Voudouris – Enchantment

Μια πολύ πολύ γνωστή και πανέμορφη μελωδία. Σίγουρα όλοι κάπου θα την έχετε ακούσει. 🙂
Να πω πως είναι Έλληνες οι Chris Spheeris & Paul Voudouris. Κάτι που κάνει αυτό το μουσικό κομμάτι, ακόμα πιο ιδιαίτερο και ξεχωριστό, για μένα. 🙂