Είναι κάτι μέρες που λατρεύω.
Οι μέρες που ξετρυπώνω, εντελώς τυχαία, τραγούδια που όσο τα ακούω τόσο ανακαλύπτω αυτό το κάτι που μου ξυπνούν και αγαπάω.

Μια τέτοια μέρα ήταν όταν άκουσα το «The Brothel» της 24χρονης Susanne Sundfør από τη Νορβηγία.
Είναι από τα τραγούδια που τα επεξεργάζεσαι με τη λογική, τα εκτιμάς, αναγνωρίζεις την ποιότητα, θα ευχόσουν να συναντούσες πιο συχνά ταλέντα σαν της Suzanne και καταλήγουν να σε στοιχειώνουν, η μελωδία τους να κυνηγά τον ήρεμο ύπνο σου, να εισβάλλει στον κόσμο των ονείρων σου σαν το νανούρισμα που σε ταξίδεψε ως εκεί και η φωνή να μοιάζει με κάλεσμα αποπλάνησης Δρυάδων.

Μια φωνή αιθέρια που θα ταίριαζε σε μια νεράιδα, όπως αυτή της Anneke Van Giersbergen, ένα τραγούδι που μοιάζει παραμυθένιο, αλλά κρύβει βαθύσκιες εικόνες στους στίχους του, με τα χορωδιακά φωνητικά να απλώνουν γύρω σου την εγκατάλειψη που περιγράφουν. Από το ομότιτλο album της, του 2010.

[…]
Love I laid in payment
Stars with stains and heaven and afterglow
Beneath the ashes of echoes buried alive
They are howling through hollows
Once we share their temple of our arms
Now our heads are hung up on walls

We are ruins within ruins
On every corner a gladiator is begging for another century
When no one cut your tongue to know nothing and to know it all
To be both the animal and god

You call me your eyes, you call me your mouth, you call me your ears
Still you follow our trail
We’ll do it all, we’ll do whatever you say, God has left us anyway
[…]

http://www.susannesundfor.com
http://www.myspace.com/susannesundfoer