Έχω τόσα τραγούδια και groups που θέλω να σας μιλήσω, αλλά μερικές φορές μου είναι δύσκολο να μεταφέρω όσα σκέφτομαι και όσα νιώθω…

Πριν από καιρό, λοιπόν, κι ενώ έψαχνα κάτι στο Google, δεν θυμάμαι καν τι, μου έβγαλε στα αποτελέσματα το myspace μιας μπάντας, άγνωστης για μένα μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Αν και νύσταζα πολύ και ήμουν έτοιμη να μετατρέψω το keyboard του laptop σε μαξιλάρι, άνοιξα το profile της μπάντας και άρχισε να παίζει το 1ο τραγούδι… Ξαφνικά κάθε ίχνος νύστας έγινε ενθουσιασμός, περιέργια και ανυπομονησία.
Για την επόμενη ώρα, απλώς άκουγα αποσβολωμένη, μη μπορώντας να πιστέψω τί θησαυρό ανακάλυψα.

Για ποιό τραγούδι των The Silent Section να σας πρωτομιλήσω… Αυτά τα τραγούδια, τα ακούς όλα μαζί και μπαίνεις σε τόσο ταξιδιάρικο mood που νιώθεις το μυαλό σου να απογειώνεται και να χάνεται στις εικόνες που φτιάχνει η μουσική τους.
Never Again, Frightened, Will It End, Concrete Cell, White Room, Traces Of The White End είναι μερικά από τα τραγούδια που με δυσκολία ξεχωρίζω από το «A Final Delirium» το οποίο θα κυκλοφορήσει, πιθανότατα, μέσα στον Ιούλιο.

Το εκπληκτικό είναι πως μόλις τους έστειλα PM για να ρωτήσω που μπορώ να βρω το CD τους -γιατί, παρεμπιπτόντως, είχα ψάξει παντού για να βρω info και e-shop για να το αγοράσω, μάταια όμως- και μου απάντησαν πως μπορούν να μου το στείλουν οι ίδιοι. Όπως και έκαναν…

Respect .-

Για περισσότερα: The Silent Section @ MySpace