Κάτι πολύ διαφορετικό, για σήμερα. Μονοπωλεί τα ηχεία μου εδώ και ώρα.
“Σ’ αγαπάω Φωνάζω” από τον υπέροχο Σταμάτη Σπανουδάκη. Από τον δίσκο “Για την Σμύρνη“.
Θυμίζει πολύ, παλιό Ελληνικό παραδοσιακό, χορωδιακό τραγούδι. Ίσως και να είναι. Δεν ξέρω. 🙁
Ακούστε όλον τον δίσκο. Είναι διαμάντι…
Ο Σ. Σπανουδάκης έχει έναν τρόπο να βγάζει τόση τρυφερότητα και αγάπη μέσα από την μουσική του, που λίγοι το καταφέρνουν…
Μουσική αψεγάδιαστη…
“Σ’ αγαπάω φωνάζω κι έχεις φύγει μακριά,
ούτε η γη, ούτε η καρδιά δεν σε χωρέσανε
κι η θύμησή σου με γεμίζει μοναξιά,
σ’αγαπάω φωνάζω κι έχεις φύγει μακρυά.
Κι αν την πόρτα κλείσω, πάλι ο πόνος θα μπει
και εσύ θα με ρωτάς αν σ’ αγάπησα
και στα λόγια σου κρυμμένο το κλειδί,
κι αν την πόρτα κλείσω, πάλι ο πόνος θα μπει…”
Θα μου επιτρέψετε να το αφιερώσω σε κάποιον; 😳
