Νύχτωσε κι εσύ στου βουνού τις παρυφές δακρύζεις και θυμάσαι
Λυπάσαι
Μόνος περπατάς, μόνος βαδίζεις, μόνος είσαι και μιλάς
Για μια στιγμή μπορείς και τραγουδάς, αλλά φοβάσαι
Λυπάσαι
Εικόνες σκοτεινές αναπωλείς, η θύμησή του φόβου σε κουράζει και κοιμάσαι
Λυπάσαι
Ξυπνάς
Διψασμένος προχωράς και συνεχίζεις
Γνώριμες φωνές ακούς, απόκοσμες οσμές μυρίζεις
Φοβάσαι
Το μυαλό σου θολό, το κορμί σου φθαρμένο
Λίγο νερό
Ακόμα και το αμίλητο νερό
Δεν μιλάς, δεν τραγουδάς
Μόνος βαδίζεις, μόνος περπατάς
Ουρλιάζεις…
Σιωπή…
